บ้านร้อยปีเป็นอาคารเก่าสร้างด้วยไม้สัก ตั้งอยู่ในบริเวณโรงพยาบาลแพร่คริสเตียน อ. เมือง จ. แพร่ สร้างโดยคณะมิชชั่นลาวในสังกัดคริสตจักรเพรสไบทีเรียนที่สหรัฐอเมริกา (the Laos Mission of the Presbyterian Church in the United States of America) ที่เข้ามาตั้งศูนย์เผยแผ่ศาสนาที่จังหวัดแพร่ตั้งแต่พ.ศ. ๒๔๓๖ (ค.ศ. ๑๘๙๓) เพื่อเป็นที่พักและสำนักงานของครอบครัวมิชชันนารีที่เข้ามาดูแลงานด้านการเผยแผ่ศาสนา การศึกษา และการพยาบาล ในจังหวัดแพร่ บ้านเก่าในโรงพยาบาลแพร่คริสเตียนและบ้านเก่าในบริเวณศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยถูกย้ายจากศูนย์มิชชั่นเดิมที่บ้านเชตวันมาปลูกในที่ตั้งปัจจุบัน บ้านทั้งสองหลังจึงมีอายุร้อยสิบเก้าปีแล้วใน พ.ศ. ๒๕๕๕ นี้

•แก้ไขล่าสุด• ( •วัน•เสาร์•ที่ 30 •มิถุนายน• 2012 เวลา 23:28 น.• )

•อ่านเพิ่มเติม...•

พบกับประวัติศาสตร์เมืองลองกับอาจาีรย์ภูเดช แสนสา ทุกวันอังคารในเว็บแห่งนี้ ท่านผู้อ่านจะได้สัมผัสเมืองในแบบจารีตคือหน่วยทางการเมืองการปกครอง เศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรมอย่างสมบูรณ์ เป็นการจัดพื้นที่ผ่านแบบแผนของผู้ที่อาศัยอยู่ ประกอบกันขึ้นจากหน่วยปกครองพื้นที่เล็กๆ ลงไปเข้าไว้ด้วยกัน อันเกิดจากการประสานระบบทางกายภาพของพื้นที่เข้ากับระบบความเชื่อ เพื่อเป็นสายใยเชื่อมโยงให้เกิดความเป็นกลุ่มก้อนของผู้คนภายในเมือง ดังนั้น “เมือง” ของคนกลุ่ม “ไท” จึงอาจหมายถึงอาณาจักรขนาดใหญ่ที่มีอำนาจเข้มแข็ง เมืองหลวง หรือเมืองเล็กเมืองน้อยที่อยู่ภายใต้อำนาจการปกครองของแคว้นหรืออาณาจักรอีกชั้นหนึ่ง  ซึ่งเมืองเหล่านี้จะมีความสัมพันธ์กันในรูปของเมืองเล็กเมืองน้อยขึ้นต่อเมืองใหญ่เป็นลำดับชั้นขึ้นไป เป็นรูปแบบการปกครองที่มีลักษณะร่วมกันของรัฐในหุบเขาดังเช่น ล้านนา สิบสองพันนา สิบสองจุไท และฉานของไทใหญ่ ไทเขิน ไทเหนือ  ซึ่งสิบสองจุไทของไทดำ ไทขาว ไทแดง  ก็มีการแบ่งเมืองออกเป็น ๔ ระดับจากเมืองใหญ่ถึงเมืองเล็ก

•แก้ไขล่าสุด• ( •วัน•เสาร์•ที่ 30 •มิถุนายน• 2012 เวลา 13:36 น.• )

•อ่านเพิ่มเติม...•

วัดสันป่าสัก เลขที่ ๑๒๘ หมู่ที่ ๘ ตำบลแม่คำมี อำเภอเมือง จังหวัดแพร่ ๕๔๐๐๐ สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ได้รับพระราชทาน วิสุงคามสีมา เมื่อวันที่ ๒๕ ธันวาคม ๒๕๒๕ เขตวิสุงสีมากว้าง ๒๐ เมตร ยาว ๔๐ เมตร ประกอบพิธีผูกพัทธศรีมา ฝังลูกนิมิต เมื่อวันที่ ๒๓-๒๖  เมษายน ๒๕๒๖ มีเนื้อที่ ๔ ไร่ ๒ งาน ๒๖ ตารางวา มีเอกสารสิทธิ์  เป็นโฉนดเลขที่ ๑๖๘ ถ่ายทางอากาศหมายเลข ๕๐๔๐ แผ่นที่ ๔๐ พ่อเปียง วิใจคำ อายุได้ ๘๐ ปี เกิดที่บ้านสันป่าสักหมู่ที่ ๑ ตำบล แม่คำมี อำเภอ เมือง จังหวัด แพร่ ได้เล่าประวัติบ้านสันป่าสัก ได้รับฟังมาจากคนเฒ่าคนแก่ว่าเดิมทีย้ายมาจากไหนก็ไม่รู้มาตั้งอยู่บริเวณฝั่งขวาตอนหนึ่งของแม่น้ำคำมี บริเวณเป็นป่าสักใหญ่เท่าที่ตอมันปรากฏอยู่ไม้สักแต่ละต้นอายุประมาณ ๑๐๐ ปี เลยตั้งชื่อว่า บ้านสันป่าสัก อยู่ได้นานกี่ปีก็ไม่รู้ พอสร้างวัดแล้วตอนหลัง ๆ อยู่ไม่ได้เพราะว่าน้ำท่วมเลยย้ายมาอีกฝากหนึ่งคือบ้านปัจจุบันนี้ ตอนนี้พอจะสืบได้ว่าประมาณ ๑๐๕ ปี เพราะตอนนี้ย้ายมาจากฝากโน้นมานี้ก็มาสร้างวัดปีนั้นเลย ดูจากทะเบียนวัดจากเจ้าคณะอำเภอว่า วัดสันป่าสัก นี้สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๔๑๑ เมื่อย้ายมาตั้งบ้านใหม่ก็ยังใส่ชื่อว่าบ้านสันป่าสักอย่างเดิมทั้งที่มีต้นสักเลยตอนย้ายมา ใหม่ยังเอาต้นสักมาปลูก ๒ - ๓ ต้น ตอนนั้นบ้านสันป่าสักมี ๒๑๒ หลังคาเรือน มีประชากร ๑๐๐๐ กว่าคนประกอบอาชีพทำไร่ทำนา ปลูกข้าวโพด ถั่วเหลือง ถั่วเขียว ถั่วลิสง ปลูกยาสูบและเลี้ยงสัตว์

•แก้ไขล่าสุด• ( •วัน•เสาร์•ที่ 10 •พฤศจิกายน• 2012 เวลา 22:43 น.• )

•อ่านเพิ่มเติม...•

พบกับบทความโรคหัวใจจากเครือข่ายโรคหัวใจจังหวัดแพร่นำทีมโดยนายแพทย์มงคล มะระประเสริฐศักดิ์ อายุรแพทย์โรคหัวใจโรงพยาบาลแพร่ทุกวันจันทร์ทางเว็บไซต์แห่งนี้ เพื่อสุขภาพหัวใจชาวแพร่และผู้เข้าชมทุกคนครับ

.....สิ่งละอัน พันละน้อย ค่อยค่อยสร้าง ไร้สินจ้าง รางวัล ให้กังขา จุดประกาย ด้วยจิต ทิศอุรา เพื่อประชา ตั้งดวงจิต อุทิศตน

จุดเริ่มต้น ด้วยคนไข้ ไร้ที่พึ่ง มาคิดถึง ทำอย่างไร ให้เกิดผล ได้ก่อตั้ง กลุ่มงาน ในบัดดล มารวมพล คนรักษ์ใจ เทอดไท้องค์

แพทย์ มงคล มะระประเสริฐศักดิ์ รวมพลพรรค อายุรกรรม นำประสงค์ ปี ๔๖  เริ่มต้นงาน สานมั่นคง ด้วยบรรจง จึงบรรเจิด กำเนิดการ

•แก้ไขล่าสุด• ( •วัน•ศุกร์•ที่ 29 •มิถุนายน• 2012 เวลา 23:06 น.• )

•อ่านเพิ่มเติม...•

สวัสดีแฟน ๆ ออนแพร่ทุกคนนะครับ เข้าฤดูฝนกันแล้วครับขอให้รักษาสุขภาพกันด้วย ออนแพร่ฉบับเดือนมิถุนายนออกมาเป็นเล่มที่ ๔ แล้ว เนื้อหาในเล่ม ๑ ๒ ๓ ติดตามได้ที่ Facebook/ออนแพร่ นะครับทางทีมงานได้อัพลงที่หน้าเพจของออนแพร่ได้เลยครับ ใครอยากรู้เรื่องอะไรอยากไปเที่ยวที่ไหน หรืออยากแนะนำสิ่งใดติดต่อมาได้ครับ ออนแพร่ฉบับนี้อยากจะชวนทุกคนมารู้จักกับคุ้มเจ้าหลวงเมืองแพร่และบ้านวงศ์บุรีในอีกแง่มุมจากที่เราคอยทราบกันมาครับ จากคอลัมภ์สะ – หวา – ปาม ขอปรับเปลี่ยนเป็นแนะนำร้านอาหารที่มีความอร่อยและราคาถูกครับ แต่ยังคงเป็นเนื้อหาตามสไตล์ออนแพร่ นิตยสารเพื่อความสุนทรีย์ส่วนท่านใดที่อยากให้ออนแพร่ไปเก็บสะสมนั้น ขอบอกที่วางออนแพร่สำหรับแจกอีกครั้งนะครับ คือ สนง.ททท.แพร่. ร้านกาแฟอะเมซอนในปั้ม ปตท. ทุกที่ในเมืองครับ ตามร้านลูกค้าออนแพร่ทุกที่ครับ ฯลฯ หรือติดตามได้ใน Facebook นะครับว่าที่งานจะนำไปวางไว้ที่ไหนเพิ่มเติมบ้างนะครับ แล้วต้องขอฝากออนแพร่ด้วยนะครับ สุดท้ายนี้ขอให้ทุกท่านที่ให้ความช่วยเหลือให้ทุก ๆ ด้านด้วยครับ ขอบคุณครับ

•อ่านเพิ่มเติม...•

วัดนาบุญ ตำบลหัวทุ่ง อำเภอลอง จังหวัดแพร่ เดิมทีนั้นเป็นวัดที่มีความเก่าแก่ มีตำนานเล่าขานกันว่า สมัยพุทธกาลแห่งสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จมาเพื่อเผื่อแผ่พระพุทธศาสนาพร้อมพระอรหันตสาวก ได้เดินทางมาถึงสถานที่ตั้งของวัดนาบุญ เนื่องจากภูมิประเทศที่เป็นป่าเขา  และมีลำห้วยที่ไหลผ่านใช้ในการบริโภคได้มาเสด็จมาถึง ก็เกิดอาการเมื่อยล้าพระวรกาย จึงได้เสด็จประทับอยู่ ณ บริเวณของวัดนาบุญ  เมื่อชาวบ้านที่อาศัยอยู่บริเวณนั้นทราบข่าวว่าพระพุทธเจ้าเสด็จมาประทับ ประจวบกับฤดูหนาวที่มีอากาศหนาวเย็น ชาวบ้านจึงพากันหาฟืนมาจุดไฟเป็นพุทธบูชา และเพื่อเป็นการคลายความหนาวเย็น พระองค์ทรงยื่นพระบาทมาผิงไฟ ใช้ผ้าลนกันเปลวไฟและนำมาประกบบริเวณน่องของพระองค์ หมู่บ้านเล็กแห่งนี้จึงเป็นที่เรียกขานกันว่า “บ้านนาอุ่มน่อง” (คำว่าอุ่ม เป็นภาษาพื้นเมืองของทางภาคเหนือหมายความว่า  กิริยาอาการที่ใช้มือประกบสิ่งใดสิ่งหนึ่ง หรืออวัยวะส่วนใดส่วนหนึ่ง) ต่อมาก็เรียกกันเพี้ยนไปเป็น นาอุ่นน่อง หมู่บ้านบริเวณนี้ในปัจจุบันจึงมีชื่อว่า “บ้านนาอุ่นน่อง” หลังจากนั้นพระองค์ทรงได้มีพุทธทำนายไว้ว่า “ต่อนี้ไปในภายภาคหน้าสถานที่แห่งนี้จะเป็นที่เจริญรุ่งเรืองในบวรพระพุทธศาสนา เปรียญดังนาบุญของบริษัททั้งหลาย” ต่อมาในพระพุทธศักราช ๒๔๒๑ ชาวบ้านได้พบซากโบราณสถานแห่งหนึ่งอยู่ทางทิศตะวันตกของห้วยแม่ลอง ห่างจากวัดนาบุญประมาณ ๑ กิโลเมตร ชาวบ้านจึงได้ปรึกษากันสร้างที่พำนักสงฆ์ขึ้นมาเพื่อเป็นสถานจำพรรษาของพระภิกษุ - สามเณร  โดยการนำของ นายบุญมา สมภาร โดยได้นิมนต์ พระประสาน เอ้ยวัน มาเป็นเจ้าอาวาสรูปแรก

•แก้ไขล่าสุด• ( •วัน•ศุกร์•ที่ 29 •มิถุนายน• 2012 เวลา 21:29 น.• )

•อ่านเพิ่มเติม...•

On phrae Magazine นิตยสารเดือนพฤษภาคม เป็นเล่มที่สามแล้วเนื้อหาในเล่มนี้ขอเสนอเรื่องที่ทุกคนคุ้นเคย ชาวแพร่ทุกคนจะต้องเคยไปยืน ณ สถานที่นั้นเกือบทุกคนและต้องมีความทรงจำที่ต้องจดจำในชีวิต เมื่ออ่านแล้วจะต้องได้กลับไปย้อนดูว่าประตูชัยยังคงมีชีวิตชีวาดังในอดีตอยู่ เสน่ห์ของมันยังมีครบถ้วน แม้วันเวลาเลยผ่านเปลี่ยนหน้าตาเรื่องราวต่าง ๆ มากมายพร้อมที่จะเติมเต็มความคิดถึงแก่ทุกท่าน เนื้อหาในเล่มนี้จะมีความเข้มข้นมากขึ้น พยายามจะนำสิ่งในจังหวัดแพร่ไม่ว่าจะเป็นศิลปวัฒนธรรมประเพณีใกล้ตัวมาปัดฝุ่น เรียบเรียงเรื่องราวจากข้อมูลและประวัติในอดีต แม้จะพบจะเห็นกันอยุ่เป็นประจำ บางเรื่องอาจจะทราบบางเรื่องได้ยินได้ฟังมา เข้าใจความหมายกันผิด ๆ เลยอยากพยายามหาข้อมูลจากหลาย ๆ แห่งสอบถามจากผู้รู้ให้มากขึ้น

•แก้ไขล่าสุด• ( •วัน•พุธ•ที่ 20 •มิถุนายน• 2012 เวลา 21:47 น.• )

•อ่านเพิ่มเติม...•

ทำไมทางทางรถไฟถึงแค่เชียงใหม่ ทำไมไม่สร้างต่อไปให้ไกลจนถึงแม่ฮ้องสอนหรือไปถึงไทยใหญ่กันเลย คำตอบคือไม่รู้ครับเพราะไม่ใช่ผู้บัญชาการรถไฟและไม่ได้เป็นรัฐมนตรีกระทรวงคมนาคม เรื่องที่จะเล่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับนโยบายการเมืองในสมัยโน้นแสดงให้เห็นถึงวิธีการของพวกล่าเมืองขึ้น ซึ่งล้วนแต่มีกลวิธีต่าง ๆ กัน อันที่จริงสมัยนั้นแต่ละประเทศก็มุ่งแสวงหาหาอาณานิคมของตนเองทั้งนั้น เชียงใหม่เผอิญเป็นประเทศราชแห่งหนึ่งซึ่งมีความสำคัญไม่น้อย คือภายหลังจากที่ได้เข้าปกครองพม่าแล้วราวสิบปี ทางรัฐบาลอังกฤษก็ดำริที่จะเปิดการค้าระหว่างพม่ากับเชียงใหม่และเชียงรุ้งซึ่งเป็นหัวเมืองฝ่ายใต้ของจีนขึ้น จึงได้จัดส่งคนให้ไปสำรวจเส้นทางดังกล่าวโดยคาดว่าจะได้รับประโยชน์ทางการค้าอย่างมหาศาลถ้าสร้างทางได้สำเร็จ แต่ครั้นแล้วเรื่องก็เงียบไป คงจะมีอุปสรรคอะไรสักอย่างกาลเวลาล่วงไปเนิ่นนานจนกระทั่งถึงปี พ.ศ. ๒๔๒๒ ฝรั่งเศสได้แผ่อิทธิพลเข้ามาในเอเชียตะวันออก ได้พยายามทุกวิถีทางที่จะทำลายอิทธิพลของอังกฤษ ในแหลมอินโดจีนสมัยนั้น พ่อค้าวาณิชของอังกฤษในพม่าจึงมีความกระตือรือร้นที่จะให้รัฐบาลอินเดียของอังกฤษเปิดเส้นทางบกระหว่างพม่ากับเชียงใหม่ขึ้น ที่คิดกันคือเพื่อป้องกันมิให้สินค้าของท้องถิ่นหลังไหลผ่าไปออกทางเมืองท่าของฝรั่งเศสในแคว้นตังเกี๋ย ซึ่งอาจมีผลกระทบกรเทือนต่อการค้าของอังกฤษได้ ด้วยเหตุนี้คณะพ่อค้าจึงได้ติดต่อขอให้ มร.ฮอลต์ เอส.ฮอลแลตต์ ซึ่งเป็นข้าราชการเก่าเป็นหัวหน้านำคณะเดินทางขึ้นไปสำรวจภูมิประเทศทางลานนาไทยอีกครั้งหนึ่ง จึงเป็นเป็นที่มาของเรื่องหนังสือเดินทางของพ่อเจ้าชีวิต ที่ทรงออกให้แก่ฝรั่งนักสำรวจคณะนั้น เพราะว่านายฮอลแลตต์แกต้องไปอาศัยครูแมคกิลวารีให้ช่วยทูลขออนุญาตพ่อเจ้าชีวิต ซึ่งท่านและเจ้านายทางฝ่ายเหนือ ก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี สำหรับพ่อเจ้าชีวิตนั้นไม่ยอมเชื่อว่า

•แก้ไขล่าสุด• ( •วัน•เสาร์•ที่ 16 •มิถุนายน• 2012 เวลา 21:05 น.• )

•อ่านเพิ่มเติม...•

วัดต้นม่วง ตั้งอยู่ตำบลแม่คำมี อำเภอเมือง จังหวัดแพร่ อยู่ทิศเหนือสุดเขตอำเภอเมือง เหตุที่ชื่อต้นม่วงเพาะในที่ใกล้จะสร้างวัดได้มีต้นม่วงกล้วยต้นหนึ่งใหญ่ประมาณ ๒๐ กำสูงประมาณ ๒๐ วาเศษ มีกิ่งก้านสาขา เป็นที่ร่มเย็นมาก ชาวบ้านถือเป็นต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ จึงขนานนามว่าวัดต้นม่วง อีกในหนึ่งคือตั้งอยู่ใกล้น้ำแม่คำมี ได้เริ่มสร้างขึ้นเมื่อเดือน ๑๐ เหนือ ปีจอ ตรงกับ ร.ศ. ๑๐๕ จ.ศ. ๑๒๔๘ พ.ศ. ๒๔๒๙ หลักฐานเหล่านี้ปรากฏตามศิลาจารึก อันพญาคำลือได้จารึกไว้ที่ฐานพระประธาน ว่าจุลศักราช ๑๒๔๘ ตัวปีวาย (เสร็จปีจอ) เดือนยี่เป็ง (สิบสองเป็งวัน ๔  พุธ) ไตยกาบสี มูลศรัทธาเจ้าคำลือเป็นเก้า พร้อมด้วยลูกเต๋า (บุตรธิดา) ทุกคน หนปายนอกมายมี ปู่หนานปั๋นติ ปู่แฮด หนานอุต หนานยาวิไชย หนานทิ หนานธัมมะลังกา นางสา นางเกี้ยว สร้างยังพระพุทธรูปเจ้าขึ้น องค์หนึ่งไว้หื้อเป็นตี่ไหว้ เมื่อเดือน ๑๐ เหนือ ขึ้น ๑๔ ค่ำ วันอังคาร พ.ศ. ๒๔๒๙ พญาคำลือ เป็นหัวหน้าได้ไปนิมนต์ พระเตชะ เตชปญฺโญ อันเป็นพระหลานชายของตน ได้อุปสมบทอยู่ที่วัดสันป่าสัก ตำบลเดียวกัน มาเป็นเจ้าอาวาสองค์แรกของวัดต้นม่วง วัดต้นม่วงสังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อวันที่ ๒๘ พฤศจิกายน ๒๔๘๑ เขตวิสุงคามสีมากว้าง ๔๐ เมตร ยาว ๘๐ เมตร ประกอบพิธีผูกพัทธเมื่อวันที่ ๑๘ เมษายน พ.ศ. ๒๔๘๓ ที่ดินตั้งวัดเนื้อที่ ประมาณ ๓ ไร่ ๑ งาน ๐.๓ ตารางวา ตามเอกสารสิทธิ์โฉนดเลขที่ ๑๑๓๐ มีสิ่งปลูกสร้างคือ อุโบสถ กุฏิเจ้าอาวาส กุฏิสงฆ์ ศาลาการเปรียญ หอฉัน โรงเก็บเก้าอี้ หอกลอง บ่อน้ำ ประปา เวจกุฏิ (สุขา) แท้งน้ำ ห้องวัสดุ รายนามเจ้าอาวาส

•แก้ไขล่าสุด• ( •วัน•เสาร์•ที่ 10 •พฤศจิกายน• 2012 เวลา 22:44 น.• )

•อ่านเพิ่มเติม...•

On Phrae Magazine นิตยสารแจกฟรี ฉบับประจำเดือนเมษายน เป็น On Phrae ฉบับที่สองแล้ว นำเสนอเนื้อหาสาระในรูปแบบของภาษาไทยและภาษาอังกฤษ ซึ่งเรื่องราวในเล่มส่วนใหญ่เกี่ยวกับจังหวัดแพร่ ทั้งการท่องเที่ยว พักผ่อน ศิลปวัฒนธรรม วัดในเมืองแพร่ รวมถึงอาหารการกินและกีฬาด้วย แลเราเพิ่มเติมเนื้อหาความบันเทิงด้านอื่น ๆ คัดสรรมาฝากให้ท่านผู้อ่านได้อ่าคลายเครียดกัน เนื้อหาเดือนเมษาเน้นอ่านสนุก สุขสำราญคลายร้อน แนะนำวิธีดับร้อนหลากหลานสไตล์ ให้ซัมเมอร์เมษานี้มีสีสัน นำเสนอแหล่งท่องเที่ยวเช่นอ่างแม่ถาง ที่ อ.ร้องกวาง ท่านสามารถเดินทางไปนั่งทอดอารมณ์บนแพท่ามกลางบรรยากาศธรรมชาติกลางสายน้ำและทิวเขา เสนอความรู้เรื่องวิถีชีวิตจากคนเก่าแก่ที่สืบทอดกันมาเกี่ยวกับ “น้ำส้มป่อย” ด้วยให้ทราบถึงที่มาและประเพณีอันเป็นสิริมงคล ส่วนคอลัมน์มองเมืองแพร่เรานำวัฒนธรรมและความเป็นมาของชาวไตลื้อเล่าสู่กันฟัง

•อ่านเพิ่มเติม...•