วัดทุ่งโห้งใต้สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ.๒๓๗๐ จากคำบอกเล่าของผู้เฒ่าผู้แก่ว่า เป็นลาวพวนอพยพมาจากเมืองพวน แขวงเมืองเชียงขวาง อยู่ทางทิศตะวันออกของกรุงเวียงจันทร์ ห่างกันประมาณ ๒๐๐ กิโลเมตร สาเหตุของการอพยพยังไม่ทราบแน่ชัด เป็นการย้ายถิ่นฐานมาทีละชุดชุดแรกเป็นชาวบ้านทุ่งโห้งใต้ อาศัยอยู่นอกกแพงเมืองแพร่ ทิศเหนือบ้านหัวข่วง ทางประตูเลี้ยงม้า ตรงที่ตั้งสาธารณสุขจังหวัดจนถึงวัดสวรรค์นิเวศในปัจจุบัน ยังมีหลักฐานการขุดบ่อน้ำไว้ ๑ บ่อ ชาวบ้านเรียกบ่อน้ำนี้ว่า “บ่อน้ำลาวพวน” บ่อน้ำนี้ยังมีหลักฐานปรากฏอยู่หน้าอุโบสถวัดสวรรค์นิเวศจนถึงปัจจุบัน  ชาวไทยพวนมีนิสัยขยันไม่หยุดนิ่ง เสาะแสวงหาที่ทำเลทำมาหากินตลอดเวลา จนกระทั้งพบลำเหมืองร่องฟอง ซึ่งเป็นร่องน้ำลึกและมีน้ำไหลตลอดทั้งปี จึงอพยพมาตั้งถิ่นฐานอย่างถาวร ณ บ้านทุ่งโฮ้งใต้ เมื่อหลักฐานมั่นคงแล้วจึงสร้างวัดขึ้นในปี พ.ศ. ๒๓๗๐ โดยการนำของเจ้าหัวจันทร์ด้าง และท่าได้ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสรูปแรกของวัดทุ่งโห้งใต้ด้วย ลำดับเจ้าอาวาสมีดังต่อไปนี้ ๑. เจ้าหัวจันทร์ด้าง ๒. พระอธิการหลวง ๓. พระอธิการเตพทวัง ๔.พระอธิการเตพปรือ ๕.พระอธิการหลวงคำมี ๖. พระอธิการโต ๗. พระอธิการตั๋น ๘. พระอธิการครื้น เขมธโร ๙. พระอธิการผ่วน เขมวโร พ.ศ. ๒๕๑๖ – ๒๕๓๕ ๑๐. พระอธิการพิน พลวโร พ.ศ. ๒๕๓๕ – ๒๕๔๓ ๑๑. พระอธิการมานิตย์ มุนิวํโส พ.ศ. ๒๕๔๓ – ปัจจุบัน

วัดทุ่งโห้งใต้ ตั้งอยู่เลขที่ ๑๘๑ หมู่ที่ ๕  ตำบลทุ่งโฮ้ง อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่ สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ได้รับพระราชทานวิสูงคามสีมา เมื่อวันที่ ๑๔ พฤศจิกายน ๒๕๑๐ เขตวิสูงคามสีมา กว้าง ๔๐ เมตร ยาว ๘๐ เมตร ประกอบผูกพัทธสีมาเมื่อวันที่ ๑๑ มีนาคม ๒๕๑๑ ที่ดินวัดมีเนื้อที่ ๒ ไร่ ๒ งาน ๗๙ ตารางวา มีเอกสิทธิ์เป็นโฉนดเลขที่ ๔๖๗๒๔ ออก ณ วันที่ ๒๗ กรกฎาคม ๒๕๓๕

•แก้ไขล่าสุด• ( •วัน•อาทิตย์•ที่ 10 •มีนาคม• 2013 เวลา 16:57 น.• )